Ο Ανθρακίτης πήρε το όνομα αυτό στις 13-2-1947 τιμής ένεκεν στο μεγάλο δάσκαλο του γένους Μεθόδιο Ανθρακίτη, ο οποίος καταγόταν από την Καμνιά που ήταν η προηγούμενη ονομασία του χωριού. Από ιστορικές μαρτυρίες προκύπτει ότι στην περιοχή του σημερινού Ανθρακίτη υπήρχε από το 540 μ.Χ. οικισμός με την ονομασία Δρυάνοβο. Το 1431 που οι Τούρκοι κατέλαβαν την Ήπειρο, το Δρυάνοβο ήταν μεταξύ των 14 χωριών του Ζαγορίου που δήλωσαν υποταγή στον Καρασινάν Πασά. Αργότερα ιδρύθηκε κι ένας συνοικισμός με το όνομα Μεσοχώρι. Οι δύο αυτοί οικισμοί κάποια στιγμή καταστράφηκαν και το 1583 το νέο χωριό που λεγόταν πλέον Καμνιά. Κατά τη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, το χωριό βομβαρδίσθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1940 από Ιταλικά αεροπλάνα και την 1-8-1940 κανονιοβολήθηκε από Γερμανικό πυροβολικό που είχε έδρα στην Ελεούσα. Η καταστροφή του χωριού ολοκληρώθηκε την 24-10-1943 όταν πυρπολήθηκε από τους Γερμανούς. Το χωριό ξανακτίσθηκε αργότερα αλλά ποτέ δεν απέκτησε την αίγλη και το μεγαλείο που είχε πριν από την ολοκληρωτική του καταστροφή.

Οι κάτοικοι του Ανθρακίτη ήταν γηγενείς Ζαγορίσιοι και από το 1950 εγκαταστάθηκαν στο χωριό και κάποιες οικογένειες Σαρακατσιάνων. Ο πληθυσμός του χωριού έφτασε το 1868 σε 300 κατοίκους αλλά έκτοτε βαίνει συνεχώς μειούμενος για να φτάσει το 2006 να έχει μόλις 26 μόνιμους κατοίκους. Η οικονομία του χωριού στηριζόταν από τα πολύ παλιά χρόνια στα γύρω δάση, στην γεωργία και την κτηνοτροφία ενώ πολλοί Καμνιώτες ακολούθησαν τη μοίρα των υπολοίπων κατοίκων του Ζαγορίου και ξενιτεύτηκαν για να ζήσουν καλύτερα. Αυτό είχε σαν συνέπεια την οικονομική και πνευματική ανάπτυξη του χωριού, η οποία διήρκεσε μέχρι τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Μετά τον πόλεμο ακολούθησε η μετανάστευση των περισσότερων κατοίκων του. Σήμερα οι κάτοικοι του χωριού διατηρούν πολύ λίγα ζώα και καλλιεργούν τους κήπους τους μόνο για τις ανάγκες των ιδίων.