Το χωριό αναφέρει και ο Π. Αραβαντινός με την ίδια ονομασία «Δόλιανη», την οποία χαρακτηρίζει ελληνικής προέλευσης.

Ο Ι. Λαμπρίδης γράφει χωρίς διευκρινίσεις πως «Δόλιανη» σημαίνει «τόπος φαραγγώδης» και «κατωφέρεια».

Ο Α. Καθάρειος σημειώνει πως η ονομασία του χωριού είναι «… Σλαβικής ρίζης σημαίνουσα κατωφέρειαν και είναι όντως το χωρίον τούτο επί κατωφερούς πως εδάφους …».

Ο Χρ. Φίτσιος υποστηρίζει οτι «… το όνομα Δόλιανη ετυμολογείται σλαβικά και σημαίνει κατωφέρεια…».

Ο Κ. Ευ. Οικονόμου μας ενημερώνει πως ο M. Vasmer «… παράγει το τοπωνύμιο από τα σλαβικά dol«η κοιλάδα» και Doljane «ο κάτοικος της κοιλαδας» …». Επισημαίνει ωστόσο οτι το χωριό «… βρίσκεται μέσα σε μια χαράδρα γι’αυτό και η λέξη dol χρησιμοποιείται εδώ με την αρχική της σημασία «η τρύπα, ο λάκκος, η χαράδρα»…», οπότε έτσι δικαιολογείται και ο χαρακτηρισμός του χωριού από τον Ι. Λαμπρίδη.

Η Δόλιανη είναι χτισμένη σε υψόμετρο 920μ. στην κοίτη ρέματος, στη θέση Καλντερούσια.
Τον περασμένο αιώνα είχε 450 κατοίκους ενώ το 1913 είχε 300 κατοίκους και 25 παιδιά στο σχολείο.
Το 1943 η Δολιανη πυρολύθηκε από τους Γερμανούς. Λέγεται ότι καταστραφήκαν 93 πετρόκτιστα σπίτια. Το χωριό διατηρεί πολλά πράγματα από την παλιά του αίγλη, όπως τα ωραία του λιθόστρωτα, τις πέτρινες βρύσες, το χαγιάτι της εκκλησίας και το καμπαναριό της, τα λιγοστά παλιά σπίτια του, τα πέτρινα γεφύρια, καθώς και το μονότοξο που φαίνεται από το δημόσιο δρόμο.