Project Description
Το τοπωνύμιο προέρχεται από το αρομουνικό terbu που σημαίνει ελάφι (λατινικά cervus) και την αρομουνική και ρουμανική περιεκτική κατάληξη –arie, η οποία συνάπτεται ιδιαίτερα με θέματα λέξεων που δηλώνουν ζώα.
Το Τσερβάρι, κτισμένο στα 1150 μέτρα, αποτελούνταν από δυο οικισμούς: το μικρό Τσερβάρι που κατοικήθηκε γύρω στα 1150 μ.Χ. και το μεγάλο Τσερβάρι που κατοικήθηκε γύρω στα 1200. Στα 1538 με απόφαση της Πύλης συνενώθηκαν σε μια κοινότητα, την κοινότητα Τσερβαρίου που το 1928 μετονομάστηκε σε Ελαφότοπος. Το 1856 είχε 1330 κατοίκους, περισσότερους από όλα τα χωριά.
Στους πρόποδες του λόφου «Κονίσματα», βρέθηκαν τέσσερις κιβωτιόσχημοι τάφοι με κατεύθυνση από ανατολικά προς δυτικά που δείχνουν πολιτιστικά στοιχεία από τον Μυκηναϊκό νότο. Ήταν ορθογώνιοι , κατασκευασμένοι από όρθιες πλάκες ασβεστόλιθου και με όμοιες πλάκες στρωμένες στο δάπεδο. Εκτός από έναν , όλοι βρέθηκαν ακάλυπτοι και ανασκαμμένοι. Τα κτερίσματα μαρτυρούν ταφή ατόμων διαφορετικής ηλικίας και ίσως διαφορετικού φύλου.
Επίσης, στα βορειοδυτικά του χωριού σώζεται οχυρωμένος οικισμός που έχει χρονολογηθεί γύρω στο 300 π.Χ. και πρόκειται πιθανώς για κτηνοτροφικό οικισμό των Μολοσσών.
Από το 1993 λειτουργεί στον Ελαφότοπο στο χώρο του παλιού δημοτικού σχολείου ένα σπουδαίο Λαογραφικό Μουσείο. Περίπου χίλια αντικείμενα κατανεμημένα σε 24 κατηγορίες επαγγελματικού προσανατολισμού είναι εκτεθειμένα. Όλα τα επαγγέλματα της παλιάς εποχής, πεταλωτής, κηροχύτης, γανωτής, τενεκτσής, σαμαράς, κ.α. είναι συγκεντρωμένα σε μια προσπάθεια να διασωθούν λαογραφικά στοιχεία της ευρύτερης περιοχής.
Εμπνευστής και δημιουργός του μουσείου είναι ο γλύπτης και καθηγητής καλλιτεχνικών από τον Ελαφότοπο, ο Μιχάλης Οικονομίδης.
Σημαντικά μνημεία ο Ιερός Ναός Κοίμησης της Θεοτόκου 1616, Αγίου Νικολάου 1770, Αγίου Γεωργίου 1805.