Project Description
Κάτω Πεδινά
Το χωριό, στο Χρυσόβουλο του 1361, αναφέρεται ως Σουδενά. Σε ενθύμηση του 1627, το χωριό αναφέρεται και ως Στούδενα. Ο Λαμπρίδης ερμηνεύοντας το τοπωνύμιο Στούδενα ως «τόπο ψυχρό», αναφέρει ότι το χωριό μέχρι το 1634 λεγόταν Στούδενα. O Vasmer δίνει την ερμηνεία του τοπωνυμικού Σουδενά από το λατινικό sudis (Ελληνικό: Σούδα), ενώ κατά τον ίδιο ο τύπος Στουδενά προέρχεται από το Σλαβικό studend που σημαίνει ψυχρός.
Σύμφωνα με την παράδοση , το χωριό, που είναι κτισμένο σε υψόμετρο 940 μέτρων, μεγάλωσε από τη συγκέντρωση σε αυτό των γύρω χωριών, του Καραπουλίου, και κυρίως του Σμολιάσου το οποίο διαλύθηκε γιατί εμφανίστηκαν «φλογεροί δαίμονες».
Στις θέσεις «Γκορτζιά» και «Λακκιά Σπανού» υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα τάφων του 11ου – 12ου αιώνα. Τα ευρήματα φυλάσσονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων. Βρίσκονται στις παρυφές αγροτικού δρόμου που ονομάζεται «βασιλικόδρομος» (δρόμος που συνέδεε την Ήπειρο με την Θεσσαλία).
Κατά τον 14ο αιώνα η περιοχή οχυρώθηκε για να προστατευθεί από τις επιδρομές των Τούρκων και των Αλβανών. Οι κάτοικοί του κατά τον 15ο αιώνα, μεταναστεύουν μαζί με κατοίκους των Άνω Σουδενών στα Καλάβρυτα Αχαίας, εξαιτίας επεισοδίων με κάποιο Τούρκο Αξιωματικό.
Στις 29 Αυγούστου 1944 οι Γερμανοί πυρπόλησαν το χωριό καίγοντας 8 σπίτια και υπήρξαν 3 θύματα.
